vrijdag 31 oktober 2014

zonder heimwee





Is sterven een moment,
een moment dat blijft duren?
Is het een liefdevol verbonden zijn
met de aarde, met wat blijft?
Of is het gewoon ‘zijn’
zonder verlangen
zonder heimwee
stil,
mooi
en compleet…


 



er dwars doorheen





                        forceren, gewoon verder doen, er dwars doorheen gaan
                        doen alsof er niks aan de hand is
                        weten dat er ergere dingen zijn, weten dat zelfbeklag er niks aan veranderd
                        niks helpt momenteel om de oververmoeidheid van de laatste weken te dwarsbomen
                        cvs/me laat zich weer eens goed opvallen
                        t blijft iets vreemd
                        oververmoeid zijn, uitgeput zijn zelfs al doe je eigenlijk weinig
                        s morgens opstaan en er uit zien en je voelen
                        alsof het hoog dringend is dat je gaat slapen na drie weken dag en nacht feesten
                            (niet dat ik weet hoe dat er zou uitzien, zo'n feestbeest ben ik nooit geweest :-) )
                        Blijven lachen (nog net niet groen) vraagt veel energie
                        net zoals iets zeggen, een mini wandeling (maar we zetten door in stilte ;-) ),...
                        t is doseren tegen de sterren op
                        Bij deze sorry:  (kweet wel dat dat niet moet, ik heb begripvolle volgers, maar toch...)
                        - aan de bloggers voor mijn reacties die soms wat 'lauw' klinken
                        - aan de lotgenootjes op de gesloten fb groep, m'n steun laat veel te wensen over momenteel
                          en in het bijzonder aan diegene die bovenop ons ziekte met andere monsters te kampen 
                          hebben
                          (en dan durf ik nog te klagen, maar ook dat moet kunnen zo nu en dan, dat maakt terug 
                          ruimte om anderen te steunen)
                        - idem voor de andere vrienden die het moeilijk hebben
                        - aan de fb-ers, voor mijn gebrek aan enthousiasme
                        ...

                        maar t zal allemaal wel weer beteren, doet het altijd...





woensdag 29 oktober 2014

extra stilstaan






Herfst is warme kleuren, is gezelligheid,
 grijze kille dagen die smeken om een kaarsje binnenshuis
Winterkledij die weer mag buitengelaten worden :-)

 


Herfst is ook weemoed,
herinneringen aan ooit,
even extra stilstaan bij wat geweest is

 






Een opknapbeurt aan de laatste rustplaats van geliefden
voor hun herdenkingsdag op Allerzielen (komende zondag)







Stilstaan bij leven en dood,
denken aan hoe je zelf verder wilt als je er niet meer bent:
een graf, een urne, of de strooiweide
Ik weet het al...







zondag 26 oktober 2014

vergeten





Wie waren zij echt,
zij die hier toevertrouwd werden
aan de natuur,
omringd door duisternis
 



Totaal vergeten
De namen bijna weggesleten



 




De nogal verkommerde begraafplaats op het Sint Pietersveld te Ruiselede/Doomkerke
werd in gebruik genomen op 21/02/1854 als begraafplaats van het Rijksopvoedingsgesticht


(De hervormingsinstelling werd opgericht in 1848, vanaf 1890 ‘rijksweldadigheidsschool’
en vanaf 1921 ‘rijksopvoedingsgesticht’)
(ten behoeve van verwaarloosde en criminele jongeren.)
(Nog steeds is hier de Gemeenschapsinstelling voor Bijzonder Jeugdzorg De Zande en het Penitentiair Landbouwcentrum)

 
Hier werden de directeurs, personeelsleden en in de beginjaren
ook de kostgangers van de instellingen in Ruiselede en Beernem begraven.


 
Op de begraafplaats rusten ook 8 vluchtelingen uit de tweede wereldoorlog.
Deze stierven ten gevolge van een Duitse luchtaanval in 1940.




Het 18e eeuws veldkapelletje staat er verwilderd, verloederd en bijna leeggeroofd bij
Vroeger kwamen de mensen er bidden om de koorts te doen verdwijnen.
 Hiervoor knoopten ze lintjes en draadjes vast aan de takken van de bomen.









Het bosrijke Ruiselede/Doomkerke situeert zich in het Brugse ommeland





donderdag 23 oktober 2014

oma




Ja, als ik een roodborstje speur denk ik aan oma
ze zag dat zo graag, ook andere vogeltjes 


In november zal het 9 jaar geleden zijn dat ze overleed op 98 jarige leeftijd.
Ze zei altijd dat ze s nachts zou komen kriebelen aan m'n tenen,
maar ik vond dat ze beter iets anders bedacht omdat ik schrik zou hebben van haar


Daarom denk ik nu steeds aan oma bij dit vogeltje
vooral als het verstoppertje speelt :-)



dinsdag 21 oktober 2014

reiger



Daar, hoog in de treurwilg, zie je hem


even inzoomen


 





Aan de bloggertjes die ik volg op wordpress wil ik even melden dat mijn reactie heel vaak niet doorkomt,
ik ben er dus wel maar je ziet me niet, behalve in je spambox :-)





maandag 20 oktober 2014

zo thuis


 
Alsof je een plek bereikt.
Om je heen kijkt en weet
dat je thuis bent.
 
 



Een weiland, vergeten
langs duinen en bosrand,
iemand buigt tussen jou
en een feest - op zoek
naar de wijn, een gezicht
wordt zijn eerste woorden,
wat geschreven werd voor jou
door een nooit gevoelde hand.
 

 


Alsof je dit al kende
voor je het zag. Er geweest was
voor je er zou komen.

Zo thuis 
 
Kees Spiering
 
 

 

zondag 19 oktober 2014

vrijdag 17 oktober 2014

zomers




 
Ze beloven een zomers herfstweekend
daar krijg je toch vlinders van :-)
Genieten maar



 

woensdag 15 oktober 2014

grand noble




Stilte en rust
open landschap en bos




kronkelende paadjes


 
 
 
Natuur en Bos heeft een nieuwe boskern aangelegd ergens tussen Deinze en Gent
met de naam Grand Noble,
naar het gelijknamige privé-kasteel die hun landbouwgronden ter beschikking gesteld hebben
Het maakt deel uit van de groene long  'Parkbos'
 
 
 
Tijdens de wandeling moet je al eens een redelijk drukke baan oversteken maar dat mag de pret niet drukken
Middenin besef je niet dat de drukte zo dichtbij is
 

Er zijn diverse toegangen
Ook gemakkelijk met de bus bereikbaar


In de bomen hangen geen appelen of peren maar wel:




 
En zelfs een badje ontbreekt er niet moesten de voeten oververhit geraken :-)


Dat heeft Natuur en Bos weer goed gedaan toch :-)