herinneren

Herinneren is een vorm van ontmoeten.

Kahlil Gibran

elegant

Elegant en schattig zijn ze, deze hazenpootjes,
met hun fragiele hoedjes vol zwarte lijntjes
Je kan ze vinden op dode houtsnippers, maar je loopt er gemakkelijk aan voorbij,

zo onopvallend zijn ze
Ze hebben een kort leven, vaak zijn ze na een dag al verdwenen

kleur

Aan het eind van het jaar,
als zij het groene gewaad van weer een jaar moeten afleggen,
worden de anders zo boerse bomen ijdel.
Elk wil zijn eigen kleur doodshemd,
met een vleugje meer kleur van dit
of een vleugje meer kleur van dat erop.
Ja, elk blad wil zijn eigen dood:
paars of purper, goud of zilver, rossig of rood.

bertus aafjes

Maar al die warme kleuren voelen niet doods hé, 

En leven is er ook nog...

Dus geniet volop van deze mooie herfstdagen

gefluister

Terwijl ik de vliegenzwam sta te bewonderen

bedenk ik hoe bijzonder het toch is 

om dit te zien bij zo'n mooi lenteweer
Het is echt lente in de herfst
En dan hoor ik plots iets, 

het lijkt op zacht gefluister
wat zou dat nu zijn...

Het is bijna niet te geloven,
niet enkel ik geniet van de zon in de herfst

maar ook de kabouters liggen nog te zonnen op het dak van hun huis 😉

derde keer

Reeds twee keer ging ik met hoge verwachtingen kijken in de Brielmeersen
op een plaats waar vorig jaar drie vliegenzwammen stonden te pronken
maar tevergeefs, 

tot jawel een derde keer, er waren er twee 'uitgebroken'

Ze beginnen als een soort ei, waar de paddenstoel uit groeit.
Eerst is de zwam nog bolvormig, later strekt de hoed zich uit en wordt platter.
Hoe ouder de zwam, hoe doffer of bleker de hoed

En toen zag ik nog iets heel bijzonder, maar dat is voor volgende keer natuurlijk 😉

misschien

mycena

misschien zwavelkoppen of glimmerinktzwam

parelstuifzwam

misschien een Knolparasolzwam

Misschien moet ik mij maar eens aansluiten bij het bosklasje van de Brielmeersen

om alle paddenstoelen te herkennen 😉

divers

Hang jullie jas maar op want t is nog binnen te doen 😉

Joke en ik gaan op bezoek in het Stedelijk Museum Aalst - 't Gasthuys

Gesticht tussen 1220 en 1230 

Oorspronkelijk was het enkel een klein kloostergebouwtje met kapel en ziekenzaal
Het huidige complex werd gebouwd in de vijftiende eeuw, met extra uitbreidingen uit de achttiende en negentiende eeuw.

In 1899 werden de gebouwen verlaten. In de jaren 60 ging men over tot het restaureren ervan 

Een divers museum met onderwerpen als carnaval,
enkele werken van landschapsschilder Valerius De Saedeleer en andere kunstenaars, 

items uit de tijd van priester Daens,...

De Sint-Jorisgilde droeg tijdens optochten de reuzenkinderen,

enkel de koppen zijn bewaard gebleven, 18e eeuw

Het bureau die ooit toebehoorde aan priester Daens

We wandelden door de gangen en kwamen zo van het een in het ander

En toen werd het tijd voor een koffie en zat ons bezoek aan Aalst er op

We deden maar de helft van de geplande uitgestippelde wandeling

Het bezoek aan de kerk en het museum waren tijdrovend

Een mooie dag waarin we veel zagen, 

en de tweede helft? 

tja dat is eens voor een andere uitstap, zo hebben we nog wat te goed 😉

renovatie

We dwalen nog steeds rond in de Sint-Martinuskerk te Aalst

De gewelfschildering 'musicerende engelen' dateert uit 1497.
De bijna verdwenen figuren zijn dankzij de restauratie terug zichtbaar

Hier zien we hoe de renovatie nog volop bezig is

De interieurrestauratie omvat stabiliteitswerken van funderingen en scheuren in muren en gewelven,
vernieuwen van vloeren, dorpels en treden en reinigen van steen-, pleister- en voegwerk.
Daarnaast worden alle stenen, houten en textiel onderdelen van de aanwezige altaren en vast meubilair behandeld, 

pleister- en schilderwerk vernieuwd en raamconstructies en beglazing waar nodig aangepast.

De 15de-eeuwse geschilderde distelbloemen en spreukbanden op de gewelven werden gereinigd en waar nodig geretoucheerd

Genoeg over deze kerk die zeker een bezoek waard is

Volgende keer zie je wat nog onze aandacht trok