Van mijn favoriete seizoen heb ik niet veel kunnen genieten.
Het was echt wel afzien deze herfst, ook mentaal.
Een zware ontsteking aan borstbeen, ribben en alles er rond hield me vooral binnen.
Stappen was het ergst want elke stap voel je in je borstbeen
Ik dacht al dat het nooit meer zou beteren.
Maar eindelijk na bijna twee maand kon ik terug eens 'echt' wandelen in de natuur.
Oké, een korte wandeling,
en nog traag en voorzichtig stappen om de schokken aan het borstbeen te vermijden.
Maar ik was in het park geraakt en voor het eerst viel de pijn goed mee.
Al durf ik dat nog niet te luid verkondigen,
want ik dacht al eens tevergeefs dat er beterschap was
Het crossen slaat natuurlijk nog niet op mij
maar op drie eekhoorns die samen aan het spelen waren.
Ik genoot volop van de natuur en dit spektakel
Toch eindelijk wat vooruitgang.. ja, dat soort ontstekingen kunnen lang door blijven etteren.. supervervelend. Maar die eekhoorntjes maakten vast een hoop goed.. ik vind ze in ieder geval geweldig!
BeantwoordenVerwijderenOok pluimstaartjes hebben je gemist, Antje! Schattige foto's!
BeantwoordenVerwijderenRustig aan, en heel gauw weer in supervorm hé!
Lie(f)s.