rauw

...
Rouw is rauw
eerlijk, heftig en bloot
Het is een uit elkaar gespatte zeepbel
...
Rouw is een toekomstbeeld
dat in duigen is gevallen
...
Rouw is donker en uitzichtloos
iets waar je hoe dan ook doorheen moet
...
Rouw is alles wat je niet had voorzien

www

zussie

M'n tjoolmaatje, 

 m'n steun en toeverlaat, m'n rots 

 ferme sterke vrolijke stralende madam, 

 m'n partner-in-crime, m'n zotte mie 

 m'n zelfverklaarde zussie

 

ze is niet meer 

Ze was al twee jaar in behandeling van een derde keer het K-monster

(2006, 2014, 2018) 

 hervallen eind juni en eerst het verdict van maximum 6 maanden gekregen

die vijf dagen later op 29 juni (haar verjaardag) al werd ingekort tot 2 maanden 

 Het werden nog 5 dagen

Chantal overleed zaterdagnamiddag 4 juli 

en werd nog net 63 jaar

Met haar durfde ik alles aan.

Onmogelijk te beschrijven hoe ik haar zal missen!

 Onze diepgaande gesprekken maar direct daarna weer zalig onnozel doen 

 Altijd de eerste om iets aan te vertellen 

 onze Messenger stond niet stil 

 van het onnozelste en grappigste tot onze kleine en grote zorgen, 

 onze twijfels, onze angsten... 

 Totaal verschillend, in alles,   

maar vol respect en begrip voor elkaar, nooit veroordelend

Niet enkel mooie woorden achteraf, 

we zegden het elkaar vaak genoeg gedurende al die jaren 

Ooit blogde ze, Chantal 

(nog voor dat ik blogde)

daarom eigenlijk wou ik dit op de blog zetten 

 voor diegene die haar gekend hebben, 

 al zijn er daar nog weinig van die bloggen denk ik 

 Toen was ze vooral gekend onder de naam Talleke en later nog Sakkerlien 

 Meerdere hebben haar grote verdriet gevolgd toen ze haar zoon verloor 

 Nu is ze verenigd met haar zoon en haar mama wie ze beide zo erg mistte 

 M'n zussie

Al die uitstapjes samen, 

gedurende 10 jaar sleurde ze me overal mee naar toe,

of ik haar

Tjoolen noemden we het 

want altijd deden we meer dan we van plan waren en aan konden 

 en sleepten ons toen nadien uitgeput terug naar de trein 

 Picknicken in de zon of de regen, strandwandelingen,

b&b aan zee en Brugge,

en op logement bij Walter (spijkerbed)

Nieuwjaarontbijten en doordeweeks, etentjes, 

soms eens winkelen, ...

Zoveel mooie herinneringen

Wat zal het nu stil zijn 

spread your wings

…
So I'll sing Hallelujah
You were an angel in the shape of my mum
When I fell down you'd be there holding me up
Spread your wings as you go
And when God takes you back we'll say Hallelujah
You're home
…

Ed Sheeran

(volledig lied klik op naam, opent vanzelf in nieuw venster)

je leeft door in mij

Het leven gaat voorbij
Maar je leeft door in mij
In alles wat je hebt gegeven
Wat je me leerde in dit leven
De mooie dingen die je zei
Hier in mijn hart
Hou ik een kamer voor je vrij
Voor altijd

Marco Borsato

aardbeitaartbewerkers

Van emotioneel naar speels, niet echt een geleidelijke overgang met vorig postje
maar op blog kan alles, en ma'tje was ook verzot op deze tafereeltjes en op taart ;-)

world without end

elke dag genieten

Vrijdag 31 mei, 11 u
in heel intieme kring afscheid van het stoffelijke

De leegte weegt

Ma'tje was huismoeder

was er altijd als we van school kwamen
Wie weet nu nog hoe ik met de poppen speelde,
hoe we in de keuken poppenkleedjes maakten?

Wie zal nu nog jaarlijks vertellen over m'n geboortedag?

De wereld is even gestopt, net als mijn adem
zodra ik terug lucht kan happen
voer ik haar laatste opdracht uit:
niet lang blijven treuren, verder doen, er op uitgaan,
elke dag genieten

Hartelijk dank aan allen voor de steun en troostwoorden
via welke weg dan ook

indommelen

En toen stond de wereld stil
Haar wereld, mijn wereld



Ma'tje
28 oktober 1933 - 25 mei 2019

Op haar diepe ademzuchten

in de vroege ochtend
dommelde ik in,
eventjes,
ma'tje deed hetzelfde
maar dan voor eeuwig

Dinsdag 21 mei een zware hersenbloeding
Dagen klampte haar lichaam zich vast aan het leven
Dag en nacht bleef ik waken in het ziekenhuis
Zo vreemd dat ik haar nu niet kan gaan vertellen
wat er allemaal gebeurd is

in een droom

Het duurt niet lang.
Het huilen en het lachen.
Liefde en verlangen en haat.

Ze gaan niet mee met je
Als je eenmaal door de poort gaat
Ze zijn niet lang
de dagen van wijn en rozen.

Uit een nevelige droom
verschijnt een tijdje ons pad
En dan verdwijnt het weer
in een droom

onbekend

brave mensen gaan naar zee

'De brave mensen gaan naar de zee'
 

t is een zin uit het liedje 'Anja' van Gorki
 

Zaterdag, de begrafenis van een geliefd Gentenaar, zanger/muzikant Luc De Vos

die vorige zaterdag overleed in Gent op 52 jarige leeftijd

Het  nieuws ging als een shock door vlaanderen

Naast een veelzijdig artiest vond ik hem een leuk, warm aangenaam mens
Sterren komen, sterren gaan, en dit is er eentje die zeker zal blijven bestaan





De zee dan, daar ging ik donderdag naar toe met een ander braaf meisje :-)
Maar de zee speelde nogal verstoppertje

 

Jullie wens ik een helder weekend toe

 

briefje

5 jaar geleden, zo onverwacht, Yasmine (25/6/2009)

 begin deze maand,

anders, maar ook zo onverwacht,

een lotgenootje,
zij die zorgde dat ik 'onze' ziekte aanvaarde
 haar woorden jaren geleden hebben me sterker gemaakt
zodat ik terug koos voor doorzetting, optimisme en positiviteit  

 op korte tijd na elkaar (na ziekte) mama en schoonmama van fluwijn

...

Dat ze allen hun rust mogen gevonden hebben.

Voor de mensen die met verslagenheid en verdriet achterblijven
bij het afgeven van een geliefd persoon of huisdier (recent Axel , Boemie en Laika)

wil ik vandaag de kracht geven om verder te gaan, met de mooie herinneringen in hun hart
 

'deel mijn tranen'

 

Misschien heftig om het weekend mee in te zetten

maar elk van ons krijgt te maken met afscheid nemen

 

Gedicht van Ianthe Soille 

 

Het werk van Nathan Sawaya heet 'my boy'

daardoor ben ik vooral in gedachten bij Chantal (1 maart, 8 jaar geleden)

 

Maar ook ben ik bij Ingrid die deze week afscheid nam van haar mama

 

 

 

afscheid

"Voor je afscheid neemt,

zing jouw lied voor mij,

geef een laatste kus

...en laat me vrij..."

www

voor Magda  (klik)