In het Drongengoedbos kom je beestjes allerhande tegen
En groot was mijn verbazing toen ik plots volgende huppelkont zag boven piepen
Die sprong gezwind het veld door.
Dat betekende dat Joke en ik nu wel heel aandachtig alles liepen af te turen,
links en rechts, tussen takken en bladeren,
alles die beetje rost gekleurd was kreeg extra aandacht,
want wie weet zagen we nog ergens zo'n kopje met gespitste oortjes
En jawel hé,
groot was onze vreugde toen we tussen het groen beweging zagen,
maar we hielden ons muisstil
Wat een lief kopje hé
Ik zag ze nog nooit in het wild
Verder maar weer, want nu en dan voelden we wat spetters,
zou er dan toch nog een bui op ons hoofd vallen...
Eerst nog enkele stoere gasten passeren,
heel stilletjes want je wil deze niet doen schrikken als je er zo tussen loopt
Ze waren heel relaxt,
niet echt interesse in twee dametjes, ze lusten enkel groene blaadjes
Hier hadden we nog zo'n vijftien minuten te stappen tot ons eindpunt
toen de wolken beslisten ons een douche te geven
Kleddernat en doorweekt waren we
Gelukkig brak de zon weer door
en konden we ons te drogen zetten op het terras van de Drongengoedhoeve
Het einde van onze safaritocht 😉
Een deugddoende dag met Joke