world without end

kleurenpalet

Een zonovergoten dag was het toen Joke en ik op verkenning waren
in het arboretum van Wespelaar 

We hebben niet alles gezien, je kan daar uren rond dwalen tussen allerlei prachtige bomen,
het is zeker een aanrader dit arboretum 
In de herfst kan dit enkel maar adembenemende kleurenpaletten toveren,
maar de zomer moet niet onderdoen, niet alles is groen groen groen :-)

verrassend

Op uitstap met de trein is altijd verrassend
en zo mistte ik m'n aansluiting in Gent om naar Joke te treinen,
een uur laten dan verwacht kon ons 'feestje' eindelijk beginnen

We hadden het door omstandigheden al twee keer moeten uitstellen ook,

dus eerst wat bijbabbelen en grommende maagjes stillen

En dan konden we de calorietjes afwandelen in het arboretum van Wespelaar

"Philippe de Spoelberch, een gepassioneerd dendroloog, vestigde zich in de jaren 1970 te Herkenrode
en begon er aan de uitbouw van zijn botanische collecties.
Al snel werd duidelijk dat de privé tuin te klein werd om al die planten te herbergen.
De collectie werd midden jaren 1980 uitgebreid naar het noorden en zo ontstond het Arboretum Wespelaar
dat sinds 2001 beheerd wordt door de Stichting Arboretum Wespelaar.
Ondertussen is Arboretum Wespelaar uitgegroeid tot een plantenverzameling van wereldformaat.
Ze telt ongeveer 2000 verschillende soorten en (cultuur-) variëteiten samengebracht in het 20ha grote park.
Speciale aandacht gaat naar bomen en struiken van gekende, wilde origine."

Ook verrassend was hoe groot het daar wel is,
net zoals de vele tinten groen met hier en daar verfrissende felle kleuren

Er komt nog meer ...

petieterig

Bijzonder klein zijn ze, 
en ik wist wel dat ze klein waren 
maar zo petieterig had ik ze niet verwacht

Al regelmatig kon ik ze bewonderen op foto 

maar in levende lijve zag ik ze nog nooit

En zie eens wie daar kwam piepen, zomaar in het Zwin

De boomkikkers zijn allerschattigste minibeestjes
En gelukkig zag het kanarievogeltje van vorig postje beter dan ik
want ja, ik zag ze met moeite zitten tot ze me aangewezen werden, zo klein zo groen :-)

"Afhankelijk van de temperatuur en de gemoedstoestand van de kikker
kan zijn kleur veranderen tot geel, olijfgroen of bruin.
Dit heeft niets met aanpassen aan de omgeving te maken.
Voelt de boomkikker zich gestrest dan kan zijn kleur tot donkergroen of bruin veranderen,
soms zelfs met vlekken."

"Aan de uiteinden van vingers en tenen hebben boomkikkers hechtschijven.
Deze lijken een beetje op zuignappen maar hebben een andere werking.
De hechtschijven bestaan uit zeer fijne kanaaltjes.
Hieruit wordt vocht gedreven en zo blijft de kikker beter plakken.
Bij het klimmen scheidt ook de buikzijde een klein slijmlaagje af om beter te blijven plakken."
Bron: Natuurpunt

Hoe schattig is dat hé, ik kreeg er maar niet genoeg van

luchthaven

We zijn op bezoek op de internationale luchthaven voor vogels,
zoals ze het Zwin noemen
Een bewolkte dag, soms grijs, soms prachtige witte wolken, een dondervlaag en zonnig
Afwisseling genoeg

"Graaf Léon Lippens lag aan de basis van het natuurreservaat. In 1952 stichtte hij het ‘Het Zwin’.
Het was meteen het eerste Vlaamse reservaat.

Het enthousiasme en het doorzettingsvermogen van Graaf Léon Lippens, 

directeur van de vastgoedmaatschappij Compagnie het Zoute,

lagen aan de basis van de beslissing om het prachtige natuurgebied van 150 hectare
(waarvan 25 hectare op Nederlands grondgebied) te vrijwaren.

In 1990 kreeg het vogelpark een grondige opknapbeurt.

In 2006 besliste de Compagnie het Zoute om het Zwin te verkopen.
Op 1 oktober 2006 kwam het vogelpark in handen van de Provincie West-Vlaanderen.
Het natuurgebied, de Zwinvlakte,
werd aangekocht door het Agentschap voor Natuur en Bos (ANB) van de Vlaamse Overheid.
De Provincie West-Vlaanderen en het Agentschap Natuur en Bos bouwden samen
het voormalige Zwin om tot het huidige Zwin Natuur Park.
Het nieuwe Zwin Natuur Park werd officieel geopend op 10 juni 2016."

De vogels zaten natuurlijk allemaal te ver voor mij

maar deze visdief wou toch wel even dichtbij blijven om te poseren

Een kwetterend kanarievogeltje zag ik ook nog op deze mooie dag :-)

... still be beautiful

And every morning before I'm awake
I walk around the world to make sure she's alright
And every evening 'fore I bolt the door
I give the stars a stir to make sure they will spin all night

For I see people who will scratch and spit and kick and fight
And I see nations war about whether right is left and whether wrong is right
And I know storms inside your head can amplify the blight
But no matter what the weather, you and the clouds will still be beautiful
No matter what the weather, you and the clouds will still be beautiful

So let it rain

...

You and the Clouds Will Still Be Beautiful
XTC

luchtig

Lies en ik hielden het inderdaad wat luchtig en heel relaxt
al zetten we toch heel wat stappen en was ik uitgeteld na deze heerlijke dag in Gent

Moe geslenterd sloten we deze mooie dag zoetig af in Salon Magelein, 
een beetje té veel van het goede zodat ik dat mooie bordje niet leeg at
Maar daar wist een ander zoet meisje wel raad mee :-)

wees welkom

Jacob van Artevelde (1290-1345) was een groot volksleider 
die de neutraliteit van Gent en Vlaanderen wist veilig te stellen 
tijdens de 100-jarige oorlog tussen Frankrijk en Engeland.

Maar k ga hier geen geschiedenisles geven hé, 
in deze moderne tijden kan je alles uitpluizen op 'tinternet'.
We duiken gewoon de straten van Gent in voor wat sfeerbeelden

We lopen te genieten van alles wat we zien,
van het juist gepaste weer en vooral van elkaars gezelschap.
We krijgen een vrijdagsgevoel al was het toen maandag
of zou dat aan onze middaghalte liggen ;-)

Gelukkig waren de maagjes al gevuld toen we hier voorbij slenterden

"enkel goed voor een foto" zei een buurtbewoner van het Patershol (een Middeleeuwse wijk in het centrum) 

of hield hij de ribbetjes liever voor zichtzelf ;-)

Hoe dan ook wij dwaalden gezapig verder door de straatjes

prikkelbaar

Maar nee, natuurlijk niet

Lies en ik zijn nooit prikkelbaar, en al zeker niet als we samen op stap zijn

En al verwees ik gisteren met die twee varkentjes naar Lies en ik (foei),

het varken uithangen doen we echt niet :-)

We zijn dus in Gent 
en kijken onze ogen uit op al die kleurtjes, zoekend naar talent, 
in het Graffitistraatje oftewel Werregarenstraat

Het is sinds de Gentse feesten van 1995 dat het min of meer toegelaten is

dat spuitbusartiesten hier hun gang mogen gaan
Het is hier dan ook vooral een oefenplek voor beginners
'Helaas respecteren zij niet altijd de gouden regel in graffiti
dat je alleen maar over iemand anders werk heen mag spuiten als het jouwe beter wordt'