de jaren stillekes

Deze week kon je Lies en ik vinden in het Huis van Alijn
Dit na het uitgebreide ontbijt die je in vorig postje kon zien

Het volkskundemuseum is gehuisvest in het enige bewaarde Middeleeuwse Gentse godshuis.

Het staat momenteel volledig in de stellingen zodat een gevelfoto onmogelijk is

Ook binnenin wordt er gewerkt en is niet alles uitgestald

Bij m'n ouders hangt dit schilderij die ze ooit kochten in een brocanterie op St Jacobs, 

hier kan je dan de witte gevel en kapel zien:

Tussen de museumfoto's in vertel ik je over hoe dit godshuis ontstond

en wat er in de jaren stillekes gebeurde

De jonge Hendrik Alijn (ambachtsman in de lakennijverheid), 

is verliefd op de rijke weversdochter Godelieve.
Haar vader verkiest echter de rijke patriciër Simon Rijm

als huwelijkspartner voor zijn dochter.
Godelieve moet er echter niets van weten
Daar kan Simon niet mee om en zint op wraak.
Met zijn broer en enkele bendeleden gaat hij naar de Sint-Janskerk, 

vandaag de Sint-Baafskathedraal, waar hij tijdens een kerkdienst

zijn rivaal Hendrik Alijn, zijn broer Seger en een dienaar vermoordt.

Boven de ingangspoort van het museum lees je: ‘Kindren Halyns Hospital anno 1363’.
Dit verwijst naar de bovenstaande gebeurtenissen

In de Middeleeuwen worden vaak godshuizen of ‘hospices’ gesticht

vanuit liefdadigheid of als boetedoening.
Zieken worden er verzorgd en hulpbehoevenden krijgen er een maaltijd, zorg en onderdak. .
Na de jarenlange bloedvete tussen de Gentse patriciërsfamilies Rijms en Alijns,
werd dus dit godshuis gesticht.
Het beeld van de H. Katharina in de nis boven de ingangspoort

verwijst naar de patrones van Katharina Zelverberchs,
de moeder van de twee vermoorde broers Alijn.

Ze piepte nog net een stukje boven de stelling uit

1513. 

Het gebouw is ondertussen sterk vervallen en onbewoonbaar.
De nieuwe voogden, Lievin van Pottelsberghe en zijn vrouw Lievine Van Steelant
herstellen de acht huisjes en breiden in 1519 het godshuis uit met nog acht huisjes.

Tijdens de Franse overheersing op het einde van de 18e eeuw
wordt het Alijnshospitaal beheert door de Stedelijke Commissie der Burgerlijke godshuizen
en krijgt het de naam 'Hospice nr.20.

In volgend postje meer

info van de website van huis van Alijn

update: met het popupreactieveld zou reageren terug beter werken

enthousiast

Een bezoek aan Maison Elza te Gent is een belevenis en echt een aanrader
Niet enkel voor het lekkere ontbijt
De passende muziek en het bijzondere interieur zorgen voor een uitstekende sfeer

Eerst waren we wel wat overdonderd door alles wat er te zien is
Lies en ik kwamen ogen te kort tussen het knabbelen door

Aangestoken door ons enthousiasme trakteert de patron plots met bubbels 😋 

Dit was weer echt genieten! 

kers

​In de paasweek kwam nog een extra hulppaashaas langs 

voor 'de kers op de taart'

 

waasland

Joke en ik zijn nog steeds in de Durmevallei

We hielden halt in Waasmunster en Hamme

Deze dorpen zijn gelegen tussen Antwerpen en Gent
en maken deel uit van de toeristische regio Waasland

De fietsers - een werk van de Waasmunsterse kunstenaar Jo Myns

We deden eerst een wandeling in het park van Kasteel Blauwendael
Het fraaie park van zo'n 4,5 ha werd rond 1820-1830 aangelegd in Engelse landschapsstijl,
Het is een groene oase in het centrum van Waasmunster en beschermd als dorpsgezicht.
Al in 1607 stond er een kasteel. 

Het behoorde toe aan de adellijke familie de Neve de Roden.
Vandaag is het eigendom van de gemeente. 

We lunchten in de watermolen die aan de durme ligt in Hamme
De oudste vermelding van het molendomein is in 1371

De huidige molen zou er staan van in 1747

Van hieruit deden we de wandeling die je al kon zien in vorige postjes 😇

Het was een gezellige dag en een blij weerzien, op naar de volgende 

eindelijk

Futen zwemmen en duikelen dat het een lieve lust is
Er is ook een koppeltje met een kleuter

Ze zitten ver maar het lukt toch ze herkenbaar op de foto te krijgen

Wat duurde het lang eer Joke en ik elkaar terug zagen
Maar na 6 maanden was het eindelijk zover
en zo wandelden we eind vorige week bij stralend weer langs de Durme,

daar zag je al een stukje van in vorig postje

Een bergeend schittert in de zon

Nu fietsen we naar het begin van deze mooie dag ... 😉

zintuigen

Het is stil,
enkel de vogels fluiten vrolijk
Een verwenning voor de oren.

Voor de ogen is het echt een feestje

De neus krijgt ook haar deel,

ik nies er van 😉

En de zon die verwarmt huid en hart

De natuur verwent de zintuigen

(De smaak hadden we reeds gehad, dat zie je later wel ;-) )

Zo wandelen we verder naar volgende blogpost

paasei

Deze had precies ook een soort van paasei gevonden

Fijne Paasdagen!
 

lenteliedje

Een lente-ochtend, frisse wind met zon
en een winterkoning die z'n lenteliedje zingt

Morning has broken like the first morning
Blackbird has spoken like the first bird
Praise for the singing, praise for the morning
Praise for them springing fresh from the world
...
Yusuf Islam ofte Cat Stevens

Nee het leek er niet echt op, t was een heel ander deuntje, 

maar ik moest zo in de frisse ochtend wel denken aan dit liedje

lonken

Reeds bezoek van de Paashaas

en die staat hier te lonken naar mij

Ik vrees dat hij tegen Pasen niets meer zal horen 😂

Eigenlijk ben ik daar wel zeker van 😋

 

bloemhouwer

 

Wat ruikt het heerlijk in huis met het gekregen bloemenboeket

beschermd

Nu de verjaardagsintermezzo voorbij is gaan we terug naar Oostende
Na het bezoek aan het museum van Ensor en de lunch

tramden Lies en ik nog naar Mariakerke, deelgemeente van Oostende

Daar vinden we het graf van James Ensor

Hij overleed op 19 november 1949, op 89-jarige leeftijd,
in de kliniek van het Heilig Hart in Oostende
en werd begraven naast de toren van zijn geliefde duinenkerkje

Onze-Lieve-Vrouw-ter-Duinen

De kerk werd tussen 1350 en 1400 gebouwd.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog braken de Duitsers de toren af

omdat die te goed zichtbaar was van op zee.

Tussen 1929 en 1931 werd de kerk gerestaureerd en werd er een nieuwe beuk aangebouwd

door stadsarchitect Gustaaf Vandamme.

Het kerkhof is sinds 1975 beschermd als landschap.

 Het lichaam van H. Cecilia is weergegeven in de houding 

waarin het in 1599 gevonden werd bij de opening van het graf in de Calixtus-catacombe. 

Haar liggend beeld, onderaan het altaar is een treffend kopie van het oorspronkelijk werk 

van Stefano Maderno in de basiliek van Santa Cecilia in Trastevere, Rome.

Terwijl we op het kerkhof lopen krijgen we bekijks van enkele schapen

Na nog een wandeling op de dijk

is het tijd om huiswaarts te keren

Het was weer een heel genietbaar dagje