wees stil

De wereld werd niet zwaarder toen we stierven .

Wij , geen drie procent....
Wij in onze schalen van modder en bloed
toen de zusters toesnelden om de lekken van onze gescheurde aders te stelpen.

 We schreeuwden niet tenzij in onze slaap, te zwak voor beleefdheid.

Ze wilden ons weer aan het leven hechten , dokters doopten onze wonden in Latijn.

We wilden hen niet kwetsen , wij geen drie procent.

 

 

 

 

De stilte van zorgende handen, werktuigelijk , efficiënt.

De zang van de schaar , de snel snel meanderende litanie van windsels.
De zalving van katoen , toen ze hun vingers door de kloven stuurden van ons ontbrekend vlees ,
tot iemand riep; We zijn hem kwijt.....

 Ze huilden niet er was gewoonweg geen tijd voor.

De dood kent geen namen , wij , geen drie procent.

De aarde werd niet zwaarder toen ze ons ontving , onze laken rondom ons, als een vruchtvlies. 
 

 

 

 

Wees stil , WEES STIL !

De dood onthoud geen namen.

Wij geen drie procent ...

SSSST , wees stil , of zing of zoen

 

(Erwin Mortier)

 

De grote baas van Amerika was er onlangs

te Waregem, op de Amerikaans militaire begraafplaats 'Flanders Fields'

De kleinste van alle Amerikaanse begraafplaatsen op het Europese continent
en de enigste in België van de eerste wereldoorlog

368 Amerikaanse slachtoffers

De kapel met de namen van 43 Amerikaanse soldaten, die in een naamloos graf rusten

 

 

Op 30 mei 1927 vloog Charles Lindbergh over deze begraafplaats

in zijn Spirit of St. Louis om zijn gevallen landgenoten te groeten en 'poppies' over hun graven uit te strooien.

Dit gebeurde 9 dagen na zijn historische vlucht over de Atlantische oceaan.