als het kan

Reeds vier jaar moeten we je missen ma'tje.
Daar was ik nog helemaal niet klaar voor ondanks je leeftijd.
In mei herbeleef ik telkens die laatste weken, dagen, uren...
Tegen beter weten in dacht ik dat je er altijd zou zijn.
In je laatste maanden was ik je wel soms kwijt,
je was er
maar het was alsof jij het niet was...
De tijd vliegt voorbij
terwijl ik nu en dan nog eens breek.
Maar ik overleef.
Toch nog even,
tot mijn tijd gekomen is om te gaan.
Niemand die me met zekerheid kan zeggen
of we elkaar dan terug 'zien' in welke vorm dan ook
maar weet dat ik je zal zoeken als het kan