in my dreams

 

I’ll see you in my dreams 

When all our summers have come to an end 

I’ll see you in my dreams  

We’ll meet and live and laugh again 

I’ll see you in my dreams 

Up around the riverbend 

 For death is not the end 

And I’ll see you in my dreams

Bruce Springsteen

Ma'tje °28/10/1933  † 25/5/2019 - Chantal °29/6/1957 † 4/7/2020 - Mieke °6/3/1960 † 29/9/2024

Herinneringen doen glimlachen

De pijn van de leegte nog zo voelbaar

on this day

On this day I'll be leaving
On this day I'll say goodbye
There's no need for you to worry
There's no need for you to cry
There's no need for you to cry

There's a time and a place
There's a reason for it all
As the light is getting softer
The night will surely fall
The night will surely fall

God gave us wings

So let's fly let's fly away
God gave us grace
So don't let it fail you now

On this day I'll be leaving
On this day I'll say goodbye
There's no need for you to worry
There's no need for you to cry
There's no need for you to cry

Don't you forget
How I've loved you for so long
Don't you regret
Anything that you've done

On this day I'll be leaving

On this day I say farewell
There'll be laughter
There'll be smiles
There'll be stories left to tell
Of how I knew you well
Oh how I knew you well

Jasper Steverlinck (klik voor lied)

Ma'tje 28 oktober 1933 - †25 mei 2019 's ochtends vroeg

de hemel wacht

Exact vijf jaar geleden waren het m'n laatste dagen samen met ma'tje:
Ik zit stilletjes naast haar bed, hou haar hand vast,
streel haar wang en fluister dat het goed is,
dat ze niet meer hoeft te vechten,

dat de hemel wacht

Of ze nog iets ziet, hoort of beseft weet niemand

Reacties zijn er niet meer na de zware hersenbloeding (gevolg van alzheimer?)
Vier dagen en nachten leef ik op het ritme van haar ademhaling

Het waken is heftig maar we zijn samen, 

zoals we er altijd al waren voor elkaar

Veel kan ik niet meer doen 

 behalve samen wachten op haar zielenreis naar de hemel

als het kan

Reeds vier jaar moeten we je missen ma'tje.
Daar was ik nog helemaal niet klaar voor ondanks je leeftijd.
In mei herbeleef ik telkens die laatste weken, dagen, uren...
Tegen beter weten in dacht ik dat je er altijd zou zijn.
In je laatste maanden was ik je wel soms kwijt,
je was er
maar het was alsof jij het niet was...
De tijd vliegt voorbij
terwijl ik nu en dan nog eens breek.
Maar ik overleef.
Toch nog even,
tot mijn tijd gekomen is om te gaan.
Niemand die me met zekerheid kan zeggen
of we elkaar dan terug 'zien' in welke vorm dan ook
maar weet dat ik je zal zoeken als het kan

nostalgie

Terwijl ik onlangs terug zo wat foto's zat weg te gooien

kwam ik deze tegen van 2011 of zo

Een fotosessie met koffiedruppels

Die blijven al zeker in een mapje zitten

Vooral omdat ma'tje mijn assistente was

Ik zat bij haar koffie te drinken en zo ontstond ons plan

We hadden het grootste plezier

Dat de keukentafel een knoeiboel werd deerde ons niet...

Wat een mooie herinneringen aan een gezellige winternamiddag

geduld en eenvoud

Het madeliefje staat voor zuiverheid, trouwe liefde, geduld en eenvoud.
De grootste kracht: het blijer maken van de mens.

'Helemaal jij ma'tje
Ja je was de liefste
Je stak er helemaal bovenuit
Je warme knuffels die je dagelijks kwam brengen
waren het enige werkende medicijn toen ik ooit crashte'

'Ma'tje toch'
'Zo vaak als jij zei dat ik sterk genoeg was om zonder jou verder te doen
Zo vaak en nog veel meer denk en zeg ik, 'ma'tje toch, waar ben je nu'
Jij had makkelijk praten. Voor mij blijft het zwaar

Toen jouw ma'tje overleed ondersteunde ik jou, voor mij ligt het helemaal anders'

'Maar natuurlijk kan ik het,
al is het met vallen en opstaan
Ik zag je elke dag even, 

nu spook je dagelijks door m'n hoofd,
met herinneringen aan je deugnieterij, samen genieten, 

filosoferen, dromen en fantaseren...
Onze band kon niet sterker zijn
Je kende me van binnen en van buiten, soms beter dan ik mezelf ken

Je hebt dat goed gedaan ma'tje, 

(dat zei ik je ook op je sterfbed, of je het nog hoorde weet ik niet)

Het 'zorgen voor' kreeg je dan ook met de paplepel ingegeven'

Ma'tje †25 mei 2019

jij

Ik spreek met je zonder één woord te zeggen.
Ik praat met je zonder dat één oor ons hoort.
En ook al praat ik waar iedereen bij is,
Er is behalve jij niemand die ons hoort.

Maulana Jalaluddin Rumi (1217-1273)

je stem en je woorden

Als je iets niet meer zien kan 

 Betekent dat niet dat het er niet meer is

Want ik kan je nog voelen

Elke seconde dat ik je zo mis

Je stem en je woorden

Ik kan ze soms horen alsof je er bent

Dan sluit ik mijn ogen

...

Marco Borsato

Ma'tje †25 mei 2019

gemis knaagt

Je bent er nog steeds,
in mijn hoofd dwaal je rond,
in gedachten zie ik je,
samen wandelen,
op ons bankje aan de Leie,
waar ik nu alleen zit.

Zo moeilijk te geloven,
zo moeilijk.
Reeds 1 jaar.
Nooit meer arm in arm,
nooit meer je warme knuffels.
Nooit meer samen genieten,
nooit meer samen in bewondering
voor de dieren en bloemekes.
Nooit meer.

25 mei 2019, de koudste dag ooit.
Het leven gaat hier verder
maar gemis knaagt aan m'n hart.
Een leegte blijft.

zonnig

Een jaar geleden waren we hier op de sukkel met ma'tje
wat gaat de tijd toch snel
Soms kan ik het nog niet geloven dat ze er niet meer is
En dan denk ik,
misschien maar beter want in deze rare tijden en zij die zo fragiel was...
Ze had het ook lastig gevonden,
niet meer buiten mogen om een koffietje te gaan drinken, iets wat ze zo graag deed
Of wie weet was ze ondertussen al in een woonzorgcentrum opgenomen
en kon ik haar nu niet bezoeken...
We zullen maar denken dat alles z'n reden heeft voor waarom en wanneer iets gebeurd

Afleiding blijft goed en zeker in coronatijden

Het is zalig om in de ochtend op stap te gaan, zo rustig

Een frisse lenteochtendzon, heerlijk

Toen ik langs de fietssnelweg stapte waren er die dag al 72 fietsers gepasseerd

toen was het nog maar 8.20 u

Een lammetje ligt te zonnen

Ik ben op weg naar Astene dreef en bos
waar in de verte de paashaas ook geniet van de eerste zonnestralen

Een deugddoende en veilige wandeling
meer moet dat niet zijn

spread your wings

…
So I'll sing Hallelujah
You were an angel in the shape of my mum
When I fell down you'd be there holding me up
Spread your wings as you go
And when God takes you back we'll say Hallelujah
You're home
…

Ed Sheeran

(volledig lied klik op naam, opent vanzelf in nieuw venster)

je leeft door in mij

Het leven gaat voorbij
Maar je leeft door in mij
In alles wat je hebt gegeven
Wat je me leerde in dit leven
De mooie dingen die je zei
Hier in mijn hart
Hou ik een kamer voor je vrij
Voor altijd

Marco Borsato

aardbeitaartbewerkers

Van emotioneel naar speels, niet echt een geleidelijke overgang met vorig postje
maar op blog kan alles, en ma'tje was ook verzot op deze tafereeltjes en op taart ;-)

world without end

elke dag genieten

Vrijdag 31 mei, 11 u
in heel intieme kring afscheid van het stoffelijke

De leegte weegt

Ma'tje was huismoeder

was er altijd als we van school kwamen
Wie weet nu nog hoe ik met de poppen speelde,
hoe we in de keuken poppenkleedjes maakten?

Wie zal nu nog jaarlijks vertellen over m'n geboortedag?

De wereld is even gestopt, net als mijn adem
zodra ik terug lucht kan happen
voer ik haar laatste opdracht uit:
niet lang blijven treuren, verder doen, er op uitgaan,
elke dag genieten

Hartelijk dank aan allen voor de steun en troostwoorden
via welke weg dan ook

indommelen

En toen stond de wereld stil
Haar wereld, mijn wereld



Ma'tje
28 oktober 1933 - 25 mei 2019

Op haar diepe ademzuchten

in de vroege ochtend
dommelde ik in,
eventjes,
ma'tje deed hetzelfde
maar dan voor eeuwig

Dinsdag 21 mei een zware hersenbloeding
Dagen klampte haar lichaam zich vast aan het leven
Dag en nacht bleef ik waken in het ziekenhuis
Zo vreemd dat ik haar nu niet kan gaan vertellen
wat er allemaal gebeurd is

bloemetjes op het balkon

Je neuriet binnensmonds een liedje
ik zie het aan je bewegingen en je stralende ogen vol geluk
Je denkt dat ik hoor wat jij in je hoofd hoort, brengt je wijsvinger naar je oor...
Ik doe alsof en we klappen in onze handen

Even later ben je terug jezelf, de bezorgde mama van altijd
Je ziet hoe mottig ik er uit zie van de keelpijn en hoesten
en verplicht mij in de zetel te liggen
Je blijft ma'tje al neem ik nu en dan die rol van je over

Je soms kinderlijk reageren zijn enkele flarden van je nieuwe leven
Je thuiskomst uit het ziekenhuis was zo bijzonder
je reactie als een kind die zag wat sinterklaas had gebracht
Het was gewoon je eigen bed, je eigen zetel,
de bloemetjes op het balkon waar je bleef op kijken...

afwezig

Wat had het mooi kunnen zijn, het paasweekend.
Beetje afwezig staar ik door m'n venster.
Ma'tje is terug in het ziekenhuis sinds paaszondag,
terug gevallen toen ik net even weg was
4 gebroken ribben, verward...

Is dit nu haar leven, 

enkele weken thuis en nu en dan naar het ziekenhuis?

Voor de val hebben we redelijk relaxte dagen gehad,
er is routine gekomen in dit nieuwe andere leven,
een leven die volledig rond ma'tje draait, dat wel,

maar we proberen te aanvaarden wat is.

We zitten wat op het terras,

ondertussen speel ik voor gezelschapsdame/oppas, kok des huizes

en aanmoedigster bij het eten voor een veel te mager mama'tje

Maar nu is het terug even naar af.

Beetje afwezig zie ik plots twee spreeuwen zitten rechtover m'n venster,
even m'n aandacht op iets anders,

wat zijn ze mooi hé