We dachten 'superwomen' te zijn en wilden 'nie pleujen' (Gents voor 'niet opgeven')
zo sleepten we ons na het museumbezoek nog even naar het Groot Begijnhof Sint-Elisabeth
Dat bleek toch iets te groot te zijn voor twee reeds uitgeputte dames.
Het werd een vluchtig bezoek, de rest zal voor ooit eens zijn
Hier woonden ooit zeshonderd begijnen.
Dit jaar viert het begijnhof zijn 150-jarig bestaan, wij voelden ons net zo oud 😉
Dit begijnhof werd tussen 1873 en 1874 gebouwd
In minder dan twee jaar werden door 18 aannemers en 600 arbeiders
in totaal 80 huizen, 14 conventen, een ‘groothuis’, een infirmerie,
een kapel en een kerk opgetrokken
Het ziet er daar mooi en rustig uit. Daar wil ik ooit wel eens rondwandelen.
BeantwoordenVerwijderenEén van die dames wilde het wel nog 'vluchtig' vastleggen..., die andere zat daar..., uitgeteld, op een bankje... En dankzij het log zie ik het toch!
BeantwoordenVerwijderenLie(f)s.
Haha.. ik zie het voor me.. je schrijft het heel beeldend! :-)
BeantwoordenVerwijderenMaar je legde het toch nog wel behoorlijk compleet vast..! ;-)
Maar je hebt wel je huiswerk goed gedaan
BeantwoordenVerwijderenMooie plek om in de toekomst terug te gaan, heerlijke sfeer knuf
BeantwoordenVerwijderenWat kan ik me het goed voorstellen, na een dag vol indrukken, lekker smullen, gezellig kletsen. En dan is het genoeg geweest, de beentjes slepen achter je aan, het is gewoon op!
BeantwoordenVerwijderenStoppen dan, volgende keer verder.
Evengoed heel knap dat je toch kans gezien hebt om het begijnhof nog (deels) te fliepsen.
Hoi An.
BeantwoordenVerwijderenPrachtig daar An.
Mooie foto's heb je kunnen maken.
Groettie van Patricia.
een relatief recent begijnhof , maar daarom niet minder mooi An
BeantwoordenVerwijderenprettige dag