vrijdag 10 mei 2019

bloemetjes op het balkon




Je neuriet binnensmonds een liedje
ik zie het aan je bewegingen en je stralende ogen vol geluk
Je denkt dat ik hoor wat jij in je hoofd hoort, brengt je wijsvinger naar je oor...
Ik doe alsof en we klappen in onze handen

Even later ben je terug jezelf, de bezorgde mama van altijd
Je ziet hoe mottig ik er uit zie van de keelpijn en hoesten
en verplicht mij in de zetel te liggen
Je blijft ma'tje al neem ik nu en dan die rol van je over

Je soms kinderlijk reageren zijn enkele flarden van je nieuwe leven
Je thuiskomst uit het ziekenhuis was zo bijzonder
je reactie als een kind die zag wat sinterklaas had gebracht
Het was gewoon je eigen bed, je eigen zetel,
de bloemetjes op het balkon waar je bleef op kijken...





21 opmerkingen:

  1. Heel mooi An. Grroetjes

    BeantwoordenVerwijderen
  2. De rollen zijn omgedraaid, ik herken het, hoewel mijn moeder er nu niet meer is. Koester die momenten van geluk en er over schrijven is ook voor later erg mooi. Groetjes

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi An.

    Het is zo ontroerend en zo kwetsbaar hoe het leven soms kan eindigen.
    Moeilijk ook om een dierbare zo kwetsbaar te zien.

    Koester de momenten.

    Prachtige foto's

    Groettie van Patricia.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Een ontroerende tekst en prachtige bloemen die 'ogenschijnlijk' een traantje laten van vreugde en verdriet....@@@

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Weten en vergeten zijn dingen die helaas veel in leven van mensen voorkomen. Moeder en kind zijn was herkenbaar bij mijn pleegmoeder. En heb er ook eens over geschreven want ze was een deel van mijn leven. Mooie tekst die jij schreef en zeker de laatste foto met de traandruppels van regen.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. een ontroerende tekst en subtiele fotografie An...

    sterkte in deze moeilijke periode gewenst

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Je schrijft het ontroerend mooi, maar ik voel de tranen er achter ook heel erg goed.
    Neem het zoals het komt hè an.. er is maar zo weinig aan te doen.
    Dikke knuffel!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wat fijn An,dat je moeder weer thuis is
    al zijn de rollen omgedraaid.....
    Tranen van geluk en verdriet ligt zo dicht bij elkaar
    je foto is zo treffend zo mooi!!!
    Ik hoop dat je veel mag genieten, met de kleine dingen met haar.
    lieve groet
    Christiene

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Mooie ontroerende tekst, maar...het is en blijft verdrietig

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Lieve omarming, Antje...
    Lie(f)s.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Knufff, Antje
    Lieve groetjes, Anna 🤗

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Twee hele mooie foto's An,.
    Je tekst ontroerd mij, weet hoe het is en voel met je mee.
    Groetjes Tinie

    BeantwoordenVerwijderen
  13. ahhhhhhhh An, wat zal het ook pijn doen voor je,
    geniet maar samen van de kleinste dingetjes,
    en dat bloemetje... ik zou mijn ogen er ook niet vanaf kunnen houden denk ik hoor,
    bij beginnende dementie, is het voor je mams misschien soms wel gewoon feest, alles nieuw, alles anders elke keer weer... lieve an, ik wens je heel veel sterkte
    xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Wat ik me zo nu en dan afvraag, of de mens die begint te dementeren, het beseft ? Is hij zich ervan bewust ?
    Natuurlijk is het pijnlijk om je moeder zo te zien aftakelen, en je kan er niets aan verhelpen.
    Ach ja, wat baten woorden hé...
    Ik droom je een dikke knuffel toe
    Sterkte hé !

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. ik denk het niet
      vooral momenteel zijn er zelfs dagen dat ik totaal niks merk van dementie, dat ik me afvraag of het echt wel zo is

      Verwijderen
  15. Heel mooi geschreven Anneke en ook hele emotioneel.
    De foto's met de druppels op de blaadjes zegt heel veel.
    Lieve groetjes, Helma

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Mooi hoe je over je ma'tje schrijft en hoe je zorg draagt voor haar. Momenten om te koesteren, Fotorantje.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. een knuffel An, en ik hoop voor jou en je maatje dat jullie samen nog heel veel mooie momenten mogen hebben
    xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  18. zo'n akelige ziekte... hartverscheurend

    BeantwoordenVerwijderen

leuk dat je op bezoek kwam!
bedankt om te reageren!