mirakels

We zijn nog in de Onze-Lieve-Vrouw ter Potterie te Brugge

De zalige Idesbaldus ligt hier opgebaard in de kleine zijkapel.

Idesbald (overl. Koksijde, 1167) was abt

van de Abdij Onze-Lieve-Vrouw Ten Duinen te Koksijde
en werd in 1894 door de Katholieke Kerk zalig verklaard door Paus Leo XIII.
Gelovigen aanroepen hem tegen reumatische aandoeningen

Toen men in 1239 besloot zijn stoffelijk overschot binnen de muren van het nieuwe klooster te herbegraven
en daarbij de kist opende, bleek het lichaam nog intact te zijn.
In 1623, op het hoogtepunt van de religieuze spanningen
tussen de calvinistische Geuzen en de katholieke Spaanse overheerser,
werd de kist opnieuw opgegraven om ze naar een veiliger plaats over te brengen.
Ze werd opnieuw geopend en het lichaam bleek nog altijd intact.
Meteen ontstond een ware pelgrimage, nog gevoed door de mirakels die zijn resten omgaven.
Na nog eens opgeborgen te zijn in de Duinenabdij
besloot uiteindelijk in 1831 Nicolaus de Roovere, de laatste monnik van de Duinenabdij,
de stoffelijke resten van Idesbald aan de zusters Augustinessen van de Potterie te schenken.

In de aanpalende kerk met barok interieur zien we
het 13e-eeuwse kalkstenen mirakelbeeld.

Het is één van de oudst bewaarde beelden in Brugge.
Dankzij het mirakelbeeld van de Madonna met Kind op het hoogaltaar van de kerk
werd het een welbezocht bedevaartsoord.

De 'Mariakapel' met links de wandtapijten die de vele mirakels illustreren
die te danken zijn aan O.L.V. ter Potterie
De tapijten zijn rond 1630 geweven

Wandtapijten hier boven:
De Boodschap van Gabriël aan Maria en Opdracht van Maria in de Tempel

Na ons bezoek aan de Potterie, hier en daar door wat straatjes te lopen en ons vieruurtje

konden we een mooie dag weer uitblazen 😉