😉

bijenroest

Bijenraat - Bijenkorf (strooien bijenkorf, de voorloper van de houten bijenkasten) - Honingslinger (werd ontdekt in 1865)

nostalgie

Terwijl ik onlangs terug zo wat foto's zat weg te gooien

kwam ik deze tegen van 2011 of zo

Een fotosessie met koffiedruppels

Die blijven al zeker in een mapje zitten

Vooral omdat ma'tje mijn assistente was

Ik zat bij haar koffie te drinken en zo ontstond ons plan

We hadden het grootste plezier

Dat de keukentafel een knoeiboel werd deerde ons niet...

Wat een mooie herinneringen aan een gezellige winternamiddag

vergane glorie

Toen Dirk vorige week bij z'n roest op zondag foto's plaatste
van het ter ziele gegane speelpark Dadipark in Dadizele
moest ik terug denken aan toen ik klein was en er een paar keer ging spelen
maar ook aan toen ik er zelf foto's ging nemen van de vergane glorie in 2011, 

net voor de afbraak,
toen nog met m'n pocketcameraatje, ik vond er nog enkele terug

Al veel bloemen- en beestjesfoto's weggegooid

maar misschien tijd om nog eens verder opkuis te houden 😉

fotograaf

Toen Lies en ik in Gent waren begin deze maand

(ondertussen waren we daar al terug samen op stap maar dat is voor later)

waar we Hotel d'Hane Steenhuyse (zie meerdere postjes) bezochten

(geel is altijd aanklikbaar en opent in nieuw venster)
staken we ook nog even de Veldstraat over om

Huis Arnold Vander Haeghen te ontdekken
Hier was er enkel mogelijkheid om het gelijkvloers te bewonderen

In 1771 werd het pand aangekocht door de Gentse textielbaron J. Clemmen, 

naar wie het lang vernoemd werd. 

Hij liet de voorgevel verrijken met classicistische en barokke decoratieve elementen. 

Ook liet hij het pand aan de achterzijde uitbreiden met een extra vleugel,

waarin hij een katoendrukkerij vestigde.

In 1836 werd het herenhuis dan eigendom van de Gentse familie Vander Haeghen. 

 Arnold Vander Haeghen was een gepassioneerd amateurfotograaf

Met zijn fototoestel trok hij de straat op en

fotografeerde er de mensen in hun dagelijkse doen en laten.
Dat interesseerde hem meer dan de spectaculaire gebeurtenissen.

Het interieur van dit prachtige huis roept de sfeer van het begin van de twintigste eeuw op

In de vestibule en de eetkamer snuif je een vleugje belle epoque op, 

terwijl het Chinees salon, met haar origineel 18de-eeuws zijden behang

ook voor de familie Vander Haeghen een pronkkamer was.

Het behang is dan ook uniek in haar soort.

Hoewel er in Gent nog een zestal Chinese salons bewaard zijn gebleven,

is er alleen in het Chinees salon van Huis Arnold Vander Haeghen op zijde gewerkt.

Alle andere wandschilderingen zijn uitgevoerd op papier,

dat versterkt werd op een drager van linnen.

De Gentse familie Vander Haeghen liet het gebouw bij testament na aan de stad Gent,

maar op voorwaarde dat er een museumfunctie aan zou worden gegeven.

In 1953 werd het pand dan ook als museum toegankelijk.

Sinds 1997 is in het gebouw eveneens in gebruik door

de Diensten Cultuur en Kunsten van de stad Gent.

Lies en ik hadden een boeiend bezoek aan de twee stadspaleizen

en met dit postje sluit ik deze mooie namiddag af

kelder

We zijn aangekomen op het terrein van het personeel
met de voorraadruimten, opslagplaatsen en keuken.

In de keuken hoor je potten en pannen rammelen

je verwacht er iemand te zien die aan de afwas bezig is

maar het is een bandje of zo die afspeelt :-)

Het klinkt zo echt dat ik toch constant het gevoel heb 

ergens in een hoekje een dienstmeid aan te treffen

Ons bezoek hier zit er op

Het was meer dan de moeite waard, echt een aanrader

Na het uitsterven van de mannelijke lijn van de graven d'Hane
kwam het stadspaleis ofte het Hotel d'Hane Steenhuyse

in handen van Valerie van Pottelsberghe de la Potterie.

In de twintigste eeuw raakte het hotel in onbruik.
Het Museum der Honderd Dagen kreeg er in 1949 onderdak, maar zonder veel succes.
In 1953 wordt het gebouw een beschermd monument.
In 1981 koopt de stad Gent het gebouw

en zo krijgt het hôtel de maître een culturele bestemming.

boven

We klimmen naar boven in het Hotel d'Hane Steenhuyse

Lies en ik dwalen daar nog steeds rond 😊

Op de bovenverdiepingen zien we de voormalige privé-appartementen

met slaapkamers, boudoirs en kabinetten.

Antichambres en passages deden dienst als garderobe, poederkamer of bediendevertrek.

Niet alleen het licht of gebrek aan

maar ook andere bezoekers maken het fotograferen soms wat moeilijk

Het was er die dag vrij druk wat ik helemaal niet verwacht had,

maar er was overal veel volk in Gent die zondag

Ook is de gratis ingang in het museum aanlokkelijk 😉

Je kan iets doneren in de 'spaarpot' die aan de ingang/uitgang staat

Vanaf de achttiende eeuw is Chinees behang zeer populair
De naïeve stijl spreekt de adel en de burgerij erg aan

Graaf Jean Baptiste en zijn vrouw Marie Madeleine hadden 7 kinderen, waarvan één dochter
De eerste kinderjaren zijn voor de zorg van de gouvernantes.
Tot hun derde of vierde levensjaar, soms langer,
behandelt men jongens en meisjes op ongeveer dezelfde manier
Zowel de jongens als meisjes hebben lang haar en dragen een jurk

Pianomuziek weerklinkt van uit het muzieksalon

Boven hebben we het nu zo beetje gezien

dus in volgend postje dalen we af naar de donkere kelders

rijkelijk

Lies en ik zijn ondertussen in de balzaal van het Hotel d'Hane Steenhuyse te Gent
Deze is rijkelijk gedecoreerd met plafondschilderingen, spiegels,
en een parketvloer van Henri Feylt.
Het werd na vijf jaar arbeid voltooid in 1780.
Het parket is gelegd op sparrenhout,
bestaat uit vijf soorten hout: ebben-, rozen-, geel-, amarant- en plaanhout
en is samengesteld uit kubusmotieven rond een centraal thema.

We schuiven door van kamer naar kamer
Het is in sommige wel nogal donker om foto's te nemen

Jullie mogen even rusten vooraleer de trappen te beklimmen